Yağmur...

Şu an dışarda yağmur yağıyor çisil çisil... Ne güzeldir yağmurda yürümek değil mi? Bazen yalnız olmak istersin yağmurun altında yürürken, bazen de yanında en sevdiğinin olmasını... Bazen evinin penceresinden cama vuran yağmur damlalarını seyretmek, bazen de sırılsıklam ıslanmak istersin... Gözünü kapatıp evlerin damlarına vuran yağmur sesini dinlemek istersin, veyahut bardaktan boşanırcasına yağan yağmur seslerine gökgürültüsünün de karışmasını... Kim şikayetçidir acaba yağmurdan? Vardır elbet... Evsiz barksızlar mesela... Hasadı tarlada bekleyen çiftçiler... Çamaşırını dışarda bırakıp da evde olmayanlar... Sevgilisiyle buluşmaya giden delikanlı veya makyajını bozan kız...

Yağmur... Adına nice şarkılar, şiirler yazılmış... Kimi "Yağmur, yağmur, yağmur, geri verecek buharlaşan sevgimizi" der; kimi "Beni sevmezsen yağmurları sev, bulutlar ağlasın..." der; kimisi de "Yağ yağmur yağ, yağ ki gözyaşlarım görünmesin..." der şarkılarında... Kimi de "Yağmurlardan sonra büyürmüş başak, Meyvalar sabırla olgunlaşırmış, Birgün gözlerimin taa içine bak, Anlarsın ölüler niçin yaşarmış..."der; kimi de "Bir yağmur bilirim bir de kaldırım, Biri damla damla anlıma düşer, Diğerinde durur göğe bakarım..."der şiirlerinde. Kimi de "En sevgili"ye seslenir şöyle:

"Yağmur, seni bekleyen bir taş da ben olsaydım,

Çölde seni özleyen bir kuş da ben olsaydım,

Dokunduğun küçük bir nakış da ben olsaydım,

Sana sırılsıklam bir bakış da ben olsaydım,

Uğrunda koparılan bir baş da ben olsaydım,

Bahira'dan süzülen bir yaş da ben olsaydım,

Okşadığın bir parça kumaş da ben olsaydım,

Senin için görülen bir düş de ben olsaydım,

Yeryüzünde seni bir gömüş de ben olsaydım,

Senin visalinle bir gülmüş de ben olsaydım,

Sana hicret eden bir kureyş de ben olsaydım,

Damar damar seninle, hep seninle olsaydım,

Bâtılı yıkmak için kuşandığın kılıcın,

Kabzasında bir dirhem gümüş de ben olsaydım..."